| Regeszta
| feria quinta prox. p. quindenas f. pasce Domini. A kolosmonostori konvent jelenti Lajos királynak, hogy megkapta oklevelét (lásd külön) és annak értelmében unacum Thoma filio Nicolai de Kecheth mint királyi emberrel kiküldte testimoniumként fratrem Kylianum, akik ápr. 3-án (feria quinta prox. p. octavas f. pasce Domini) kiszálltak Kereztur birtokhoz, és egybehíván annak a szomszédait és határbirtokosait és azok jelenlétében megjárták azt, majd az így megjártat és mások birtokjogától elválasztottat a királyi ember Mihály mesternek, Lőrincnek, Antalnak és Lászlónak, Reche-i Balázs fiainak statuálta új királyi adomány címén. Senki sem mondott ellen. - Cuius quidem possessionis cursus hoc ordine protenduntur: Prima namque meta incipitur in fine possessionis Nicolai et Ladislai, filiorum Andree, filii Jacobi Berethe vocate, circa quendam rivulum, ubi iuxta unam metam antiquam novam metam erexissent; in quo fluvio infra ad fluvium Sayow vocatum descendendo, ac de ipso fluvio exeundo, circa antiquam metam similiter novam metam erexissent, quarum una separaret predicte possessioni Kereztur, secunda vero ville Zenthandurias vocate. Deinde inter quasdam terras arabiles versus partem orientalem egrediendo, circa quandam metam antiquam similiter novam metam. Abhinc per modicum spatium transeundo circa quendam rivulum unam metam novam erexissent. Posthec ipso rivulo transito, in fine cuiusdam terre arabilis unam metam novam erexissent. Dehinc ad quendam parvum monticulum perveniendo, circa duas metas antiquas unam novam erexissent. Deinde ad quendam montem vinerarum ascendendo, circa unam metam antiquam novam erexissent, quarum una separaret dicte possessioni Kereztur, secunda ver ville Zenthandurias vocate. Abhinc per virgultum rursum infra flectendo, transito capite seu ordine rivuli Sospathakfew vocati, unam metam novam penes antiquam erexissent; cuius quidem rivuli Sospatak per meatum infra ad metas possessionis Kendtelek vocate declinando de ipsoque fluvio exeundo, per modicum spatium versus partem meridionalem currendo pervenit ad quandam arborem ilicis, wlgariter Tulgfa vocatam, ubi circa unam antiquam metam duas novas erexissent, quarum una separaret possessioni Kereztur predicte, secunda vero Kendtelek noncupate. Abhinc versus eandem partem meridionalem per quendam longum Berch, inter virgultum Zelezberch vocatum currendo, circa unam metam antiquam nova meta erecta descendit infra virgultum et transitis quibusdam arboribus Radacyafa vocatis, sunt quatuor mete antique, quarum duas renovassent; quarum scilicet quatuor metarum due, videlicet una antiqua et alia renovata possessioni Kereztur predicte et alie due ville Kendtelek vocate separarent. Abhinc per terras arabiles currendo pervenit ad fluvium Sayow, ubi sub una arbore salicis circa unam antiquam metam novam erexissent. Et ibi cadit ad dictum fluvium Sayow vocatum, qui scilicet fluvius separat inter possessiones Kereztur predictam et Sarwar vocatam, usque quendam rivulum a parte occidentali meantem, circa quem penes antiquam metam novam erexissent, de quo rivulo vadit supra ad unum montem Berch vocatum adxunam metam terream circa ipsum fluvium a primo erectam, ubi mete predicte possessionis Kereztur vocate terminantur. Item cursus metarum alterius possessionis ad eandem possessionem Kereztur pertinentis, Fellak vocate, talis est: Prima enim meta incipitur in quodam monticulo Hegor vocato ad fluvium Bretopataka vocatum declinando, qui videlicet monticulus separaret inter possessiones Bathkatelke et Fellak predictam. Deinde in ascensu eiusdem montis iuxta quatuor metas antiquas est una meta ex novo erecta. Abhinc infra, ad partem meridionalem, ad quendam (!) vallem inter virgultum declinando, pervenit ad caput ipsius rivuli Berethopataka pro meta commissum. Demum per cursum ipsius infra flectendo, spatium non per magnum, transito ipso rivulo, cadit ad unam magnam viam, circa quam est quidam fluvius Fellakpataka vocatum, quo rivulo transito, tendit supra quendam montem virgultosum, et in latere ipsius montis asscendendo, perveniet ad duas metas antiquas, iuxta quas unam novam erexissent. In quo quidem monte per quandam semitam virgultosam versus partem meridionalem transeundo, perveniet ad alias duas metas antiquas, iuxta quas unam metam novam erexissent. Abhinc per eundem montem directe remotius transeundo, pervenit ad tres metas antiquas, iuxta quas est nova meta. Inde infra declinando pervenit ad rivulum Melyespotaka vocatum, et in cursu ipsius rivuli ad partem occidentalem egrediendo cadit ad alium rivulum, ad villam Nogfolu vocatam permeantem, de quo fluvio exeundo ad duos lapides pro metis signatos, de quorum medio tendit supra ad montem Chychal vocatum, ad quendam alveolum mochar vocatum, de quo monte versus partem dextram remanet ville Fellak annotate. Item de ipso Chychal infra, ad quendam (!) vallem declinando, cadit ad quendam rivulum, quo rivulo postmodum transito, ascendit supra ad terram Zakaduzsfeuld vocatam, de quo loco tendit supra ad montem Nergesheg vocatum, et in vertice ipsius sub quadam arbore ilicis sunt due mete antique. Inde descendit infra ad lacum; deinde per terras arabiles vadit ad monticulum Elesberch vocatum, de quo monticulo tendit infra ad duos rivulos: Beretopotaka et Fellakpotaka nuncupatos, ubi mete predicte ville terminantur. Átírta 1367. január 29. Lajos király.
|
Közgyűjteményi portál