DIPLOMATIKAI LEVÉLTÁR (Q szekció) • Kincstári levéltárból (E) • MKA, Acta Paulinorum (Q 312) • 34849
| DL-DF | 34849 |
| Keltezés | 9999 |
| Altkeltezés | 1418-03-09--05-10 |
| Kiadó | ROTA ROMANA |
| Régi jelzet | Q 312 / SZTREZA 2 18 DIPLOMATIKAI LEVÉLTÁR (Q szekció) • Kincstári levéltárból (E) • MKA, Acta Paulinorum (Q 312) |
| Fennmaradási forma | Átírás 1419 |
| Regeszta | A Rota Romana határozata: Solet a nonullis in dubium revocari, utrum fratres sancti Pauli primiheremite sub regula beati Augustini viventes teneantur de iure solvere canonicam porcionem de relictis eis factis in ultimis voluntatibus defunctorum pro edificiis monasteriorum eorundem et pertinentibus ad cultum divinum ac aliis quibuscunque legatis ipsis factis ab his, quorum corpora apud eos non tumulantur. Et pro evidencia dicendorum premitto, quod canonica porcio quo ad casum, de quo queritur, est dupplex, una episcopalis, que debetur episcopo racione iurisdiccionis et cure, quam ipse habet et exercet in suis ecclesiis celebrando, ordines conferendo, crisma et oleum sacrum conficiendo, basilicas dedicando, moniales benedicendo, predicando, penitencias iniungendo et alia exercendo, que ad officium episcopale pertinent, ut in C. conquerente. de offi. ordi. et no. Io. an. in C. officii de testamentis et eciam racione communionis, que est inter episcopum et ecclesias sibi subiectas. Nam episcopus coniunctus est dictis suis ecclesiis canonica coniunccione seu commixtione de testa. requisisti. Unde per concursum facit partem et admittitur ad partem tanquam reconiunctus ar. 1. I. C. de caducis. tolle et l. I. C. quando non petencium partes. Alia est canonica parrochialis, que debetur sacerdoti parrochiali propter sacramenta et divina officia, que suis parrochianis ministrat et celesti pabulo eos reficit, ut in C. I. de sepulturis. His premissis respondendo ad dubium supra formatum: dico, quod de legatis factis ecclesiis vel monasteriis episcopo subiectis ei regulariter canonica porcio solvi debet secundum canonicas sancciones, ut x. q. I. c. de his c. antiquus. et. c. decernimus et no. in c. officii et c. requisisti superius allegatis. Fallit dicta regula in octo casibus. Primo, quando per consuetudinem est prescriptum, quod dicta quarta non debeatur, ut in c. de quarta de prescripcionibus. Secundo, quando ex pape privilegio est hoc concessum, ut no. in c. constitutus. de religio. domibus et in c. in nostra de sepulturis. Tercio, quando per episcopum ex causa donacionis de consensu sui capituli dicta canonica est remissa, XII. q. III. c. fi. Quarto, quando est factum legatum ecclesie exempte, nam tunc episcopalis canonica cessat. Racio est, quia episcopus racione cure et visitacionis ac prelacionis, quam habet in ecclesiis sibi subiectis dictam canonicam percipit, ut superius dictum est. Constat autem, quod in ecclesiis exemptis nullam curam nullamque prelacionem habet de privilegiis ex ore. XVIII. q. I. luminoso. de offi. ordi. conquerente et in Clem. prima de excessis prela. Igitur nullam quartam de legatis factis eisdem recipere debet. Quinto, quando legatum est factum episcopo cum hoc onere, ut sit dicto legato pro sua canonica porcione contentus. Sexto, quando legatur ecclesie intuitu persone et non in fraudem, ut in c. ex parte 1. III. de verborum signifi. Septimo, quando parrochianus ecclesie cathedralis ibi sepellitur et nichil legat alteri ecclesie, ut dicto. C. requisisti. Octavo, quando relinquitur ad usus privilegiatos, de quibus in c. fi. de testamentis. Et hec pro nunc dicta sufficiant de quarta episcopali. De quarta vero parrochiali dico, quod rector recipit canonicam porcionem ab omnibus ecclesiis eciam exemptis, in quibus esset suus parrochianus sepultus, secus si sepelliatur in sua ecclesia et aliis ecclesiis legat, quia tunc de talibus legatis canonica porcio non debetur. Racio est, quia si parrochianus apud suam ecclesiam sepellitur, nulla ei iniuria irrogatur de legatis aliis ecclesiis factis. Igitur nulla de eis quarta detrahitur, ut no. glo. in c. I. de sepulturis et notatur in c. relatum et c. certificari. e. ti. et per glossam in Clem. dudum, que incipit: Quero, an predicatores etc. e. ti. reprobata opinione Hostien. qui dixit, quod cuicunque ecclesie legatur, hec canonica conpetit, non distincto, an sepelliatur ibi testator vel non, quia imo a quacunque ecclesia exempta, vel non exempta parrochialis ecclesia quartam predictam recipiet, dummodo testator sepelliatur apud ecclesiam, cui legat et alias non, ut in Clem. dudum superius allegata. Fallit, quando ecclesia parrochialis violenter rapuit corpus defuncti eligentis alibi sepulturam, de sepulturis cum liber. fallit eciam, cum ad usus privilegiatos relinquitur, de quibus in c. fi. de testa. puta pro ornamentis vel pro oleo, pro lampadibus ecclesie vel pro cereis, ut illuminetur, cum celebratur, vel corpus Christi sacratissimum elevatur, vel quando legatur pro fabrica et ecclesia reparacione indigeat, quibus casibus canonica porcio non debetur, ubi vero reparacione non indiget, tunc prescribitur hec canonica, quamvis ad fabricam sit relictum, quia cessante causa cessat privilegium, secundum Hostien. in prealle. c. ex parte de verborum signi. qui subdit, quod si clerici dimitterent foramen vel opus inperfectum in fraudem, quasi ecclesia reparacione indigeat, dicta fraus ei non proderit, quoniam parrochiali sacerdoti integra porcio persolvetur ar. c. IV. de divorciis et c. frequens de resti. spolia. li. VI. et facit, quod notat. Io. an. in preall. c. fi. de testamentis, ubi ponit opinionem, quod tale legatum debet poni in loco tuto et reservari ad opus fabrice, cum ecclesia indiguerit, nec canonica tunc solvetur, licet Hosti. dixerit, reservari solum, quod superest canonica porcione deducta. Et notandum, quod licet cesset dicta canonica, quando ad predictos usus privilegiatos legatur, tamen hodie ad quoscunque usus legetur fratribus minoribus vel predicatoribus, quarta ecclesie parrochiali debetur, ut in dicta Clem. dudum. et idem de legato facto heremitanis et carmelitis, quoniam dicta constitucio est prorogata ad dictos ordines per papam Iohannem XXII. secundum Paulum de Lazarys et alios scribentes ibidem. - Ego frater Iohannes tituli Sancti Sixti presbiter cardinalis ita consulo et approbo et propria manu me subscripsi et feci meo sigillo muniri. - Et ita videtur michi Iacobo de Camplo, electo Pennen(iensi) et sacri palacii auditori de iure dicendum, prout superius est scriptum, salvo semper consilio cuiuslibet melius sencientis et ad fidem et testimonium premissorum me hic propria manu subscripsi et mei sigilli iussi appensione muniri. - Et ita videtur michi Thome de Berengerys electo Caputaquen(si) et sacri palacii auditori de iure dicendum, prout superius est scriptum, salvo semper consilio melius sencientis et ad fidem et testimonium premissorum me hic propria manu subscripsi et mei sigilli iussi appensione muniri. Ita videtur michi Thome de Aurelia decano rothe et sacri palacii apostolici auditori de iure dicendum ut superius est scriptum, salvo consilio melius sencientis et ad fidem et testimonium premissorum me hic propria manu subscripsi et mei sigilli iussi appensione muniri. - Eciam videtur michi Fridrico de Js, decretorum doctori dicti palacii causarum auditori idem in omnibus dicendum et in iure firmiter tenendum, quemadmodum superius est scriptum et allegatum, in cuius fidem et testimonium propria manu unacum sigilli, quo utor ad causas, appensione me hic subscripsi. - Idem quoque, prout supra conclusum est, salvo tamen saniori consilio, de iure concludendum videtur michi Christoforo de Mello, utriusque iuris doctori et advocato consistoriali, in cuius rei testimonium propria manu me subscripsi ac sigilli mei iussi appensione muniri. - Viso consilio suprascripti reverendissimi patris et domini domini cardinalis Ragusini attentisque subscripcionibus et auctoritate tantorum patrum et doctorum se subscribencium idem de iure dicendum censeo ego Benedictus de doctoribus Pataviis, iuris utriusque doctor et in fidem premissorum presens consilium propria manu subscripsi sigilloque meo sigillavi. (Átírva Chehy János közjegyző 1419 június 3-i és Székesfehérvári István közjegyző 1429 március 13-i okleveleiben; l. 70. és 86. sz.a.) - Regeszta forrása: Publikált regeszta (Mályusz Elemér): LK 6 (1928) 111-112-113-114 |
Tartalomgazda
ⓒ Copyright Info: A digitális tartalmak publikálása kizárólag a tartalomgazda beleegyezésével történhet. Kérését, megjegyzését a „Kapcsolatfelvétel” gombra kattintva küldheti el az adott intézménynek.
Közgyűjteményi portál